จะเลือกหมวกกันน็อคซักใบ สิ่งสำคัญที่คุณควรทราบก่อนเลือก นอกจากยี่ห้อที่มั่นใจ ลายที่ชอบ Size ที่ใส่แล้วพอดี รวมถึงงบในกระเป๋า นั้นก็คือการรับรองมาตรฐานคุณภาพของหมวกที่ท่านเลือกว่าผ่านการประเมิณมาจากที่ใด ซึ่งวันนี้ MOTOFIIX รวบรวมช้อมูลมาเล่าให้ท่านฟัง

มาตรฐาน SNELL 2000
เป็นมาตรฐานหมวกนิรภัยที่ถูกอ้างอิงและใช้เป็นต้นแบบมาตรฐานหมวกนิรภัยสำหรับขับขี่มอเตอร์ไซด์ในหลายประเทศ มีการทดสอบหลายประการเพื่อที่จะเป็นการรับรองคุณภาพหมวกนิรภัยในแต่ละชุดที่ผลิตขึ้นมาจำหน่ายให้ผู้ขับขี่และผู้โดยสารรถจักรยานยนต์ snell เป็นมาตรฐานที่ปรับปรุงความเข้มข้นในการทดสอบอยู่ตลอดเวลา ทั้งขอบเขตทดสอบการทดสอบการดูดกลืนแรงกระแทกบนหมวกนิรภัยและวิธีการทดสอบอื่นๆ เพื่อพัฒนาระดับการป้องกันให้สอดคล้องกับสภาพการเกิดอุบัติเหตุในปัจจุบันนอกเหนือจากเรื่องการตรวจสอบโครงสร้างภายนอก โลหะ อุปกรณ์เสริมและรูปทรงแล้ว มาตรฐาน SNELL 2000 ยังมีการทดสอบเพื่อให้ผ่านเกณฑ์การทดสอบต่างๆ อาทิ การทดสอบการมองเห็นของผู้สวมใส่ เช่น

-ระดับการมองเห็นในแนวระดับระนาบจากจุดกึ่งกลางแนวดิ่งด้านหน้าต้องเห็นได้อย่างน้อย 105 องศาทั้งด้านซ้ายและขวา
-ระดับการมองเห็นในมุมเงยต้องมองเห็นได้อย่างน้อย 7 องศา
-ระดับการมองเห็นในการก้มต้องมองเห็นได้อย่างน้อย 30 องศา
-ทดสอบการดูดกลืนแรงกระแทกจะต้องมีค่าความเร่งสูงสุดไม่เกิน 300 G
-ทดสอบประสิทธิภาพของสายรัดคางซึ่งไม่คสรยืดเกิน 300 มม.
-จะต้องไม่มีส่วนประกอบใดๆ ของระบบสายรัดคางหลุดหรือฉีกขาด รวมทั้งความกระชับแน่นของสายรัดคาง เมื่อมีการทดสอบหมวกนิรภัยต้องไม่หลุดจากศรีษะจำลอง
-เกณฑ์การทดสอบแรงทะลุทะลวง หัวเจาะต้องไม่ทะลุจนสัมผัสกับศรีษะจำลอง  
-ทดสอบบริเวณคางของหมวกนิรภัยแบบเต็มใบ-ปิดหน้า จะต้องมีการยุบตัวไม่เกิน 60มม. และไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่งแตกหักจนสามารถทำให้เกิดการบาดเจ็บต่อผู้สวมใส่
-เกณฑ์การทดสอบหน้ากาก กระสุนจะไม่สามารถเจาะเข้าหน้ากากได้
-ความเร็วในการถอดหมวกนิรภัยออกจากศรีษะ (เผื่อไว้ในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุ) จะต้องถอดหมวดนิรภัยออกจากศรีษะจำลองได้ทันที หรือไม่เกิน 30 วินาที

มาตรฐาน DOT (FMVSS 218) Department Of Transpolation
มาตรฐาน DOT เป็นมาตรฐานหมวกนิรภัยสำหรับผู้ขับขี่ และผู้โดยสารรถจักรยานยนต์ที่กำหนดขึ้นโดยสำนักงานขนส่งของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นที่รู้จักเช่นเดียวกันกับมาตรฐาน SNELL แต่มีเกณฑ์ และวิธีการทดสอบที่แตกต่างกัน ทั้งนี้เนื่องจากมาตรฐาน DOT พิจารณาว่าการทดสอบที่กำหนดขึ้นมาใหม่นั้นเพียงพอต่อการป้องกันผู้สวมใส่หมวกนิรภัยได้ระดับหนึ่งแล้ว ยังเพิ่มความเข้มข้นในการออกใบรับรองให้กับโรงงานผู้ผลิตหมวกนิรภัย เพื่อที่จะทำให้ผู้ผลิตนั้นสามารถผลิตหมวกนิรภัยได้เพียงพอต่อความต้องการของตลาด ไม่ต้องมายึดติดกับเรื่องมาตรฐานที่เกินความจำเป็น นอกเหนือจากเรื่องของการตรวจสอบโครงสร้างภายนอก โลหะ อุปกรณ์เสริมแล้ว มาตรฐาน DOT มีการทดสอบเพื่อให้ผ่านเกณฑ์การทดสอบดังนี้
- เกณฑ์การทดสอบการมองเห็นของผู้สวมใส่ โดยจะต้องมีระดับการมองเห็นในแนวระนาบจากจุดกึ่งกลางแนวดิ่งด้านหน้าต้องเห็นได้มากกว่า 105 องศา ทั้งด้านซ้ายและขวา
- เกณฑ์การทดสอบการดูดกลืนแรงกระแทก จะต้องมีค่าความเร่งไม่เกิน 400 G ช่วงเวลาในการกระแทกที่ความเร่งมีค่า 150 G ต้องไม่เกิน 4.0x103 วินาที และช่วงเวลาในการกระแทกที่ความเร่งมีค่า 200 G ต้องไม่เกิน 2.0x103 วินาที
- เกณฑ์การทดสอบประสิทธิภาพของสายรัดคาง โดยสายรัดคางควรยืดยาวได้ไม่เกิน 25 มม. และต้องไม่มีส่วนประกอบใดของระบบสายรัดคางหลุด หรือแยกออกจากกัน
- ทดสอบแรงทะลุทะลวง หัวเจาะต้องไม่ทะลุจนสัมผัสกับศรีษะจำลอง

มาตรฐาน E 2205
มาตรฐาน E 2205 เป็นมาตรฐานซึ่งเป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายสำหรับผู้ใช้รถมอเตอร์ไซด์ในทวีปยุโรป มีวิธีการทดสอบที่แตกต่างไปจาก SNELL และ DOT ที่สำคัญคือวิธีการทดสอบเป็นแบบสามแกน (Tri-axial) และตำแหน่งที่ทดสอบการดูดกลืนแรงกระแทกของหมวกนิรภัยมีการกำหนดจุดแน่นอน โดยการทดสอบกระแทกเพียง 1 ครั้งต่อ 1จุด เท่านั้น โดยจะใช้แรงในการกระแทกที่รุนแรงกว่าแบบมาตรฐาน DOT มาตรฐาน E 2205 ส่วนใหญ่นิยมใช้ในการทดสอบหมวกนิรภัยที่ใช้ในการแข่งขันรถจักรยานยนต์ในทวีปยุโรป จึงเป็นที่รู้จักแพร่หลายเป็นสากล และเมื่อหมวกนิรภัยผ่านการตรวจสอบโครงสร้าง โลหะ และอุปกรณ์เสริมต่างๆ แล้วหมวกนิรภัยต้องผ่านเกณฑ์การทดสอบอื่นๆ
- การมองเห็นของผู้สวมใส่
- การทดสอบการดูดกลืนแรงกระแทก
- การทดสอบประสิทธิภาพ และความกระชับของสายรัดคาง
- ความคงทนของส่วนหน้ากาก
- เกณฑ์การทดสอบพิเศษของสายรัดคางในเรื่องของขนาด และรอยต้านทาน

มาตรฐาน JIS T 8133:2000
มาตรฐาน JIS 2000 เป็นมาตรฐานหมวกนิรภัยในประเทศญี่ปุ่นที่มีผลบังคับใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ นอกจากจะเป็นการนำเอาส่วนที่ดีของมาตรฐาน DOT และมาตรฐาน E 2205 มารวมกันแล้ว มาตรฐานนี้ยังปรับปรุงพัฒนาขึ้นมาจากมาตรฐาน JIS 1997 โดยมีส่วนสำคัญในการปรับปรุงจากมาตรฐานเดิมคือ การรวมเอาวิธีการทดสอบแบบ Uni-axial และ Tri-axial เข้าไว้ด้วยกัน ถ้าหากเป็นหมวกนิรภัยแบบเต็มใบจะเพิ่มความรุนแรงของการกระแทกในครั้งแรก แต่ละความรุนแรงของการกระแทกในครั้งที่สองลง ส่วนหมวกนิรภัยแบบครึ่งใบทดสอบโดยการกระแทก 1 ครั้งต่อจุด ซึ่งอาจจะสันนิษฐานได้ว่า เพื่อให้สอดคล้องกับข้มมูลสติถิในปัจจุบันนั่นเอง ทั้งนี้นอกเหนือจากการตรวจโครงสร้างภายนอกแล้ว หมวกนิรภัยต้องผ่านเกณฑ์การทดสอบ
-การมองเห็นของผู้สวมใส่
-การดูดกลืนแรงกระแทก
-ทดสอบประสิทธิภาพต่างๆ ของสายรัดคาง
-ทดสอบการทะลุทะลวง

มาตรฐาน มอก. TIS 369-2539

มาตรฐานหมวกนิรภัยของประเทศไทย TIS 369-2539 นี้ เป็นมาตรฐานฉบับปรับปรุงให้ทันสมัยมากขึ้นซึ่งมาตรฐาน มอก. ถือว่าเป็นหลักให้ยึดถือของประเทศไทย หากหมวกใบได้ไม่มีสัญลักษณ์ มอก. ถือว่าไม่ได้มาตรฐาน ไม่ปลอดภัย รายละเอียดของหมวก ที่จะผ่าน มอก. จะมีการออกมาให้มา Link นี้
https://www.tisi.go.th/data/standard/fulltext/TIS-369-2539m.pdf

ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก https://pantip.com/topic/32404714